Silke Mathé – zadziwiony świat

Silke Mathé opisuje w swoich obrazach zadziwiony, często pełen paradoksów, świat. Chwyta to, co wyjątkowe i rzadkie, co ją w codzienności zdumiewa a także odstręcza. Konfrontuje widza ze światem składającym się z wyobrażeń, marzeń i tęsknot, który – paradoksalnie – wcale się nie rozmywa. Spojrzenie artystki łamie iluzję przesłodzonej rzeczywistości. Widz – a na nim zależy artystce, w której pracach człowiek jest najistotniejszy – tak, jak zwykle w normalnym życiu, nie zauważa swojego otoczenia: taka jest rzeczywistość! […]

A ludzie? Wokół nich wszystko się kręci.
Silke Mathé portretuje bliskie sobie osoby - i ciągle siebie samą

Intensywne sesje z portretowaną osobą poprzedzają powstanie każdego obrazu i są to wizerunki stojące w opozycji do spotykanych, w każdym bez mała miejscu, syntetycznych komputerowych figur. Przy czym dla wszystkich tych osób bardziej charakterystyczne jest ułożenie ich ciała niż mimika. A to stąd, że nasza mimika, rozpoznając i odbijając daną sytuację, zdradza deziluzję, skoncentrowanie się na sobie samym czy roz-czarowanie. O wiele więcej o charakterze mówią gest i poza: do takich należą zdecydowanie chwytające coś ręce, mocno stojące na ziemi nogi, czy sposób siedzenia. Albo lekka, luźna, otwarta, zrelaksowana postawa, czy też ta, z obiema rękami w kieszeniach, wycofana, starająca się niczego nie pokazać na zewnątrz.

Przedstawiane na obrazach osoby nie są w żaden sposób powiązane ze swoim otoczeniem, sprawiają raczej wrażenie wyobcowanych ze świata statystów. Ale nie jest to świat z naprzeciwka, znany i oglądany, tylko jakby specjalnie dla nich stworzony, upozowany jak na fotografii, która ma przywołać wspomnienia i pozwolić spojrzeć w przeszłość. Już sam ten moment i to, jak się z nim obchodzą, charakteryzuje oglądane osoby. […]

Sama artystka ma także odwagę, aby, nie oszczędzając siebe, skonfrontować swój wizerunek z rzeczywistością. W tworzonych na podstawie lustrzanego odbicia wymownych autoportretach przedstawia siebie samą – przedstawia swoje wyobrażenie na swój temat. Te obrazy, może, albo przede wszystkim, poprzez ich tytuły: „Pokarm I”, „Pokarm II”, „Za prętami”, działają otrzeźwiająco, ukazując pozbawioną makijażu, dość strapioną poszukiwaniem siebie autorkę.

dr Amelie Himmel, historyk sztuki

Silke Mathé

urodziła się w 1968 roku w rumuńskim Siedmiogrodzie. Po maturze wyjechała do Niemiec. W 1994 odbyła praktykę w Atelier Bittenbinder w Holandii, w latach 1994-1995 uczęszczała do szkoły Neue Kunstschule w Zurychu, a następnie rozpoczęła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Norymberdze, które ukończyła w klasie mistrzowskiej prof. Grützke w roku 2001. W roku 1996, 1998 i 2000 otrzymała Nagrodę Fundacji Danner, a w roku 2007 drugą nagrodę norymberskiego dziennika Nürnberger Nachrichten. Jej prace prezentowane były na targach sztuki w Norymberdze (Consument Art.), 2004, w Kolonii (art.fair), 2006 i w Doetinchem w Holandi (Huntekunst), 2009.

Wystawy indywidualne:

• Galeria Bernsteinzimmer, Norymberga: "Dziwny spokój", 1999
• Galeria Miejska Kaarst: "Pełen kontakt", 2000
• Galeria Bürgerhaus, Schwabach, 2002
• Galeria Destillarta, Buchschwabacher Mühle: "Wiejskie obrazy", 2005
• Bank Sparkasse Fürth: "Silke Mathé - Malarstwo", 2006
• Galeria arsprototo, Erlangen: "Dialog - Silke Mathé i Clemens Heinl", 2007
• Galeria ArtAgency Hammond, Teatr Miejski Fürth, 2008

Wystawy zbiorowe (wybór):

• Museum Kunstpalast, Düsseldorf: Wielka Wystawa Sztuki Kraju Związkowego Nordrhein-Westfalen, 1998, 1999
• Haus der Kunst, Monachium: Wielka Wystawa Sztuki, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2007.
• Kunsthaus, Norymberga: „Jedenrazydwarazycztery”, 1998; „Za granicą”, 1999; „Zlecenie.de”, 2000; „Na wrażliwym obszarze”, 2001; „33 Egoistów”, 2002; „za-sługi”, 2002; „Sytość”, 2003; „jedenascieprzezpięć”, 2005 oraz wystawy „Kunstpreis Nürnberger Nachrichten, 2000, 2001, 2002, 2004, 2005.
• Szen-Chen, Chiny, wystawa Kunstpreis Nürnberger Nachrichten, 2004
• I Międzynarodowe Targi Sztuki, Antalya (Turcja), 2002
• Fränkische Galerie, Cronach: „Obrazy kobiet; Lucas Cranach”, 1998; „Hommage á Lucas Cranach“, 2003
• Galeria Kaiserstraße, Norymberga: „Spojrzenie na rzeczywistośc”, 2003
• Kunstpavillon, Monachium: „Budowa Lenbach”, 2006
• Muzeum Sztuki, Erlangen: „Twarzą w twarz”, 2006.
• Dni Kultury Oberkassler, „Współczesne artystki europejskie”, 2007
• KID-Comramo, Hannover: „mity, emocje, wizje”, 2007/2008
• Międzynarodowy projekt artystyczny „Zwierzę i człowiek”, Wielka Hala Wystawowa, Norymberga, 2008.
• Muzeum Miejskie Erlangen, „Sztuka portretu”, 2008/09.